міграва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мігру́ю мігру́ем
2-я ас. мігру́еш мігру́еце
3-я ас. мігру́е мігру́юць
Прошлы час
м. міграва́ў міграва́лі
ж. міграва́ла
н. міграва́ла
Загадны лад
2-я ас. мігру́й мігру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час міграва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міграва́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е і мігры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца), здзейсніць (здзяйсняць) міграцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міграваць, мігры́раваць migríeren vi, wándern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

migrate

[ˈmaɪgreɪt]

v.i.

1) перасяля́цца, міграва́ць

2) пералята́ць (на зіму́ — пра пту́шак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)