мігну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мігну́ся |
мігнё́мся |
| 2-я ас. |
мігне́шся |
мігняце́ся |
| 3-я ас. |
мігне́цца |
мігну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мігну́ўся |
мігну́ліся |
| ж. |
мігну́лася |
| н. |
мігну́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
мігну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мігну́цца сов. мелькну́ть, промелькну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мігну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
1. Хутка пранесціся. Нехта мігнуўся паўз вокны і адчыніў сенцы. Мурашка.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бліснуць. Хоць бы мігнуўся агеньчык які, такая ж густая гэтая восеньская цемрыня. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)