мяша́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нне |
мяша́нні |
| Р. |
мяша́ння |
мяша́нняў |
| Д. |
мяша́нню |
мяша́нням |
| В. |
мяша́нне |
мяша́нні |
| Т. |
мяша́ннем |
мяша́ннямі |
| М. |
мяша́нні |
мяша́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
stir1 [stɜ:] n.
1. варушэ́нне; шавяле́нне; разме́шванне, мяша́нне;
Give the tea a stir. Памяшай гарбату.
2. узбуджэ́нне, перапало́х; мітусня́, сумятня́;
cause a stir рабі́ць перапу́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)