мяша́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Прыстасаванне для размешвання чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяша́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́лка мяша́лкі
Р. мяша́лкі мяша́лак
Д. мяша́лцы мяша́лкам
В. мяша́лку мяша́лкі
Т. мяша́лкай
мяша́лкаю		 мяша́лкамі
М. мяша́лцы мяша́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяша́лка ж., тех. меша́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяша́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Прыстасаванне для размешвання, мяшання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяша́лка ж разм тэх Rührer m -s, -; Míscher m -s, -; Rührwerk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blender [ˈblendə] n.

1. мі́ксер, блэ́ндар

2. мяша́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blender

[blendər]

n.

мяша́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

меша́лка разг. ме́шалка, -кі ж.; техн. мяша́лка, -кі ж.; (мутовка) калато́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мяшолка ’лапата для замешвання корму жывёле’ (Касп.). Да мяша́ць (гл.) > мяшалка. Аб мене а > о гл. Карскі, 1, 94–102.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blunger

[ˈblʌndʒər]

n.

1) мэхані́чная мяша́лка

2) чалаве́к, які́ працу́е пры мяша́лцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)