мятушы́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мятушу́ мяту́шым
2-я ас. мяту́шыш мяту́шыце
3-я ас. мяту́шыць мяту́шаць
Прошлы час
м. мятушы́ў мятушы́лі
ж. мятушы́ла
н. мятушы́ла
Загадны лад
2-я ас. мятушы́ мятушы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мяту́шачы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мятушы́ць несов., разг. мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мятушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; незак., каго-што.

Разм. Прыводзіць у замяшанне; мяць. Мятушыць варожыя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)