мятушы́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мятушу́ |
мяту́шым |
| 2-я ас. |
мяту́шыш |
мяту́шыце |
| 3-я ас. |
мяту́шыць |
мяту́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
мятушы́ў |
мятушы́лі |
| ж. |
мятушы́ла |
| н. |
мятушы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мятушы́ |
мятушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мяту́шачы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мятушы́ць несов., разг. мять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мятушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; незак., каго-што.
Разм. Прыводзіць у замяшанне; мяць. Мятушыць варожыя войскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)