мятну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мятну́ся |
мятнё́мся |
| 2-я ас. |
мятне́шся |
метняце́ся |
| 3-я ас. |
мятне́цца |
мятну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мятну́ўся |
мятну́ліся |
| ж. |
мятну́лася |
| н. |
мятну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мятні́ся |
мятні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
мятну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мятну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Абл. Кінуцца куды‑н., у нейкім напрамку. З двара мятнуліся ў вуліцу гурбою дзеці, пабеглі на старастаў двор. Галавач. Напружыўшы ўсе сілы, Юткевіч матнуўся на сярэдзіну вуліцы і пабег... Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)