Мятлушка К. А. 7/346; 11/602
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Мятну́шка ’лазаніца звычайная, Lysimachia vulgaris L.’ (Шат.). З мятлу́шка. Названа паводле мяцёлчатых суквеццяў (БелСЭ, 6, 243).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мя́тлуха, мятлу́ха, мятлушка, мятлу́шак ’матыль’ (Юрч., Гарэц., Грыг., Яруш., Бяльк.; б.-каш., чач., Мат. Гом.; лід., Сцяшк. Сл.), ’матыль, лічынка камара’ (касцюк., Мат. Маг.). Да прасл. теІelь > матыль (гл.). Аб суфіксе -иха, гл. Слаўскі, SP, 1, 75. Сюды ж: мятлюшка, мятлух, мАтлышка ’матылёк’ (Мядзв., Касп.; в.-дзв., Шатал.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)