мярэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.

|| прым. мярэ́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мярэ́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мярэ́жка мярэ́жкі
Р. мярэ́жкі мярэ́жак
Д. мярэ́жцы мярэ́жкам
В. мярэ́жку мярэ́жкі
Т. мярэ́жкай
мярэ́жкаю		 мярэ́жкамі
М. мярэ́жцы мярэ́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярэ́жка ж. мере́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мярэжка 3/212

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мярэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мярэжка

т. 11, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мярэ́жка ж. кравец. (вышыўка) Hóhlsaum m -(e)s, -säume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мярэжка Віктар Іванавіч

т. 11, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мярэ́жысты, ‑ая, ‑ае.

Такі, як мярэжка, узорысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mereżka

ж. мярэжка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)