мярэ́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мярэ́жаны мярэ́жаная мярэ́жанае мярэ́жаныя
Р. мярэ́жанага мярэ́жанай
мярэ́жанае		 мярэ́жанага мярэ́жаных
Д. мярэ́жанаму мярэ́жанай мярэ́жанаму мярэ́жаным
В. мярэ́жаны (неадуш.)
мярэ́жанага (адуш.)		 мярэ́жаную мярэ́жанае мярэ́жаныя (неадуш.)
мярэ́жаных (адуш.)
Т. мярэ́жаным мярэ́жанай
мярэ́жанаю		 мярэ́жаным мярэ́жанымі
М. мярэ́жаным мярэ́жанай мярэ́жаным мярэ́жаных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярэ́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мярэ́жаны мярэ́жаная мярэ́жанае мярэ́жаныя
Р. мярэ́жанага мярэ́жанай
мярэ́жанае		 мярэ́жанага мярэ́жаных
Д. мярэ́жанаму мярэ́жанай мярэ́жанаму мярэ́жаным
В. мярэ́жаны (неадуш.)
мярэ́жанага (адуш.)		 мярэ́жаную мярэ́жанае мярэ́жаныя (неадуш.)
мярэ́жаных (адуш.)
Т. мярэ́жаным мярэ́жанай
мярэ́жанаю		 мярэ́жаным мярэ́жанымі
М. мярэ́жаным мярэ́жанай мярэ́жаным мярэ́жаных

Кароткая форма: мярэ́жана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярэ́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мярэжыць.

2. у знач. прым. Вышыты мярэжкай, з мярэжкай. Мярэжаная манішка. Мярэжаная сурвэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)