◎ Мя́ртвы, мяртвы ’мёртвы’ (Шат., Растарг.; чэрв., Сл. ПЗБ), ’абамлелы’ (мядз., паст., лях., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), мАртвых вялікдзень ’радаўніца’ (Шат.). З польск. martwy ’мёртвы’ пры ад’ідэацыі бел. мёртвы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

defunct

[dɪˈfʌŋkt]

adj.

1) мёртвы, мяртвы́

2) вы́мерлы

3) паме́рлы, ужо́ няі́сны

a defunct newspaper — ужо́ няі́сная газэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)