мялі́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мялю́ |
ме́лім |
| 2-я ас. |
ме́ліш |
ме́ліце |
| 3-я ас. |
ме́ліць |
ме́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
мялі́ў |
мялі́лі |
| ж. |
мялі́ла |
| н. |
мялі́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мялі́ць несов. мели́ть;
м. кій — мели́ть кий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мялі́ць ’бяліць вапнай’ (Нас.). Кантамінацыйнае ўтварэнне з мел ’вапна’ і бялі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мели́ть несов. мялі́ць, націра́ць ме́лам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)