мялі́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мялю́ ме́лім
2-я ас. ме́ліш ме́ліце
3-я ас. ме́ліць ме́ляць
Прошлы час
м. мялі́ў мялі́лі
ж. мялі́ла
н. мялі́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мялі́ць несов. мели́ть;

м. кій — мели́ть кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мялі́ць ’бяліць вапнай’ (Нас.). Кантамінацыйнае ўтварэнне з мел ’вапна’ і бялі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мели́ть несов. мялі́ць, націра́ць ме́лам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)