мышо́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мышо́ўка мышо́ўкі
Р. мышо́ўкі мышо́вак
Д. мышо́ўцы мышо́ўкам
В. мышо́ўку мышо́вак
Т. мышо́ўкай
мышо́ўкаю		 мышо́ўкамі
М. мышо́ўцы мышо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мышо́ўка ж., зоол. мышо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мышо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы; Р мн. ‑шовак; ж.

Млекакормячае атрада грызуноў, якое сустракаецца ў субтрапічных паясах Еўразіі і ў СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лясная мышоўка 12/45 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мышоўка лясная 2/205; 4/48—49 (укл.); 7/329; 12/45 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мышо́вка зоол. мышо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)