мышало́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мышало́ў мышало́вы
Р. мышало́ва мышало́ваў
Д. мышало́ву мышало́вам
В. мышало́ва мышало́ваў
Т. мышало́вам мышало́вамі
М. мышало́ве мышало́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мышало́ў, -ло́ва м.

1. (тот, кто ловит мышей) мышело́в;

2. зоол. лунь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мышало́ў, ‑лова, м.

Тое, што і лунь (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Чаротавы мышалоў, гл. Балотны мышалоў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БАЛО́ТНЫ МЫШАЛО́Ў,

гл. ў арт. Мышаловы.

т. 2, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лугавы мышалоў 6/430

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Стэпавы мышалоў 10/97

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Балотны мышалоў 2/108—109 (іл.); 4/272

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мышело́в мышало́ў, -ло́ва м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лунь, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных (з шаравата-белым апярэннем у дарослых самцоў); мышалоў.

Балотны л.

Сівы як л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)