мысля́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мысля́р мысляры
Р. мысляра мысляроў
Д. мысляру мыслярам
В. мысляра мысляроў
Т. мысляром мыслярамі
М. мысляру мыслярах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мысля́р м Dénker m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мыслі́цель гл мысляр

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

thinker [ˈθɪŋkə] n.

1. : He is a slow thinker. Ён тугадум.

2. мыслі́цель, мысля́р; філо́саф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

myśliciel

м. мысліцель, мысляр, думаннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)