муче́ние ср. му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; (страдание) паку́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мучение

Том: 18, старонка: 236.

img/18/18-236_1217_Мучение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

мучэ́нне ср. муче́ние; страда́ние, му́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катава́нне ср. пы́тка ж.; муче́ние, истяза́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дайма́нне ср., разг. (мучение, терзание) изво́д м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истяза́ние катава́нне, -ння ср.; (мучение) мучэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́нне ср.

1. изнуре́ние, изма́тывание;

2. разг. муче́ние, томле́ние;

1, 2 см. мардава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паку́та ж. страда́ние ср., муче́ние ср., терза́ние ср., му́ка; мы́тарство ср., пы́тка;

боль ~ты — боль страда́ния;

душэ́ўныя ~ты — душе́вные страда́ния (муче́ния, терза́ния, му́ки);

гэ́та не рабо́та, а п. — э́то не рабо́та, а муче́ние (пы́тка);

◊ блука́нне па ~тах — хожде́ние по му́кам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quae nocent, docent

Што шкодзіць, тое вучыць.

Что вредит, то учит.

бел. Бяда дакучыць, тады чалавека розуму навучыць. Бяда хоць мучыць, ды жыць вучыць. Пасля бяды кожны разумны. Хто не бачыў гора, таму шчасце не прынясе радасці. Без мукі няма навукі.

рус. Что мучит, то учит. Золото не в золото, не побывав под молотом. Что вымучит, то и выучит. Намучишься ‒ поучишься. Не испортив дела, мастером не станешь. Идти в науку ‒ терпеть муку.

фр. Adversité est l’école des grands hommes (Несчастье ‒ школа великих людей).

англ. No gain without pain (Ничего без мук не получишь).

нем. Leiden sind Lehren (Мучение ‒ учение).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

изво́д​I м., прост.

1. (расход чего-л.) пераво́д, -ду м., звод, род. зво́ду м.; тра́та, -ты ж.; (безрассудный) марнава́нне, -ння ср.;

2. (уничтожение) звод, род. зво́ду м., вынішчэ́нне, -ння ср.;

3. (мучение) мучэ́нне, -ння ср.; дайма́нне, -ння ср.; дапяка́нне, -ння ср.; (надоедание) назаля́нне, -ння ср.; см. изводи́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)