му́фтачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́фтачка му́фтачкі
Р. му́фтачкі му́фтачак
Д. му́фтачцы му́фтачкам
В. му́фтачку му́фтачкі
Т. му́фтачкай
му́фтачкаю		 му́фтачкамі
М. му́фтачцы му́фтачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́фтачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да муфта (у 1 знач.).

2. Спец. Тое, што і муфта (у 2 знач.); невялікая муфта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)