муть

1. муць, род. му́ці ж., каламу́ць, -ці ж., каламу́та, -ты ж.;

2. перен. муць, род. му́ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муть

Том: 18, старонка: 235.

img/18/18-235_1206_Муть.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

муць (род. му́ці) ж., прям., перен. муть;

сне́жная м. — сне́жная муть;

м. у вача́х — муть в глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каламу́ць ж., прям., перен. муть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́тность

1. (жидкости) му́тнасць, -ці ж., каламу́тнасць, -ці ж.; (муть) каламу́та, -ты ж.;

2. в др. знач. му́тнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)