мусі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мусі́раванне
Р. мусі́равання
Д. мусі́раванню
В. мусі́раванне
Т. мусі́раваннем
М. мусі́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мусі́раванне ср. мусси́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мусі́раванне, ‑я, н.

Спец. і кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мусіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мусси́рование мусі́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)