мускатэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мускатэ́ль
Р. мускатэ́лю
Д. мускатэ́лю
В. мускатэ́ль
Т. мускатэ́лем
М. мускатэ́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мускатэ́ль, -лю м. мускате́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мускатэ́ль, ‑ю, м.

1. Сорт вінаграду з духмянымі ягадамі; вінаград гэтага сорту.

2. Сорт салодкага віна з мускатнага вінаграду; віно гэтага сорту.

[Іт. muscatello.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мускатэ́ль

(с.-лац. muscatellum, ад лац. muscus = піжмо)

1) сорт вінаграду з духмянымі ягадамі;

2) салодкае віно з гэтага вінаграду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мускате́ль мускатэ́ль, -лю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)