муска́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. муска́т
Р. муска́ту
Д. муска́ту
В. муска́т
Т. муска́там
М. муска́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муска́т, -у, М -ка́це, м.

Сорт вінаграду, а таксама віно з гэтага вінаграду.

|| прым. муска́тны, -ая, -ае.

Мускатнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муска́т муска́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муска́т, -ту м., в разн. знач. муска́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муска́т, ‑у, М ‑каце, м.

1. Насенне мускатніку, мускатны арэх.

2. Сорт вінаграду з духмянымі ягадамі. А колькі на рынку пахучае дыні, Інжыру, айвы і мускату мядовага! Арочка.

3. Дэсертнае віно з гэтага вінаграду.

[Фр. muscat, ад лац. muscatus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муска́т м.

1. бат. (арэх) Muskátnuss f -, -nüsse;

2. бат., с.-г. (вінаград) Muskatéller m -s, -;

3. (віно) Muskatéller m -s, -, Muskátwein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

муска́т

(фр. muscat, ад лац. muscus = мускус)

1) мускатны арэх;

2) сорт вінаграду з духмянымі ягадамі;

3) дэсертнае віно з гэтага вінаграду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Муска́т ’арэх і насенне мускатніку, Myristica’, ’сорт духмянага вінаграду і віно з гэтага вінаграду’ (ТСБМ). З рус. мовы. Ст.-бел. мушкатъ ’мускатны арэх’ (XV ст.) было запазычана са ст.-польск. muszkat < ст.-чэш. muškát, якія з с.-в.-ням. muscât < с.-лац. muscātum ’тс’ (Міклашыч, 2, 175; Фасмер, 3, 20; Кюнэ, Poln., 79; Булыка, Лекс. запазыч., 148).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nutmeg [ˈnʌtmeg] n. муска́тны арэ́х; муска́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мушкатовы ’мускатны’ (Нас.). Да муска́т (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)