мундшту́к в разн. знач. мушту́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мушту́к, -ка́ м., в разн. знач. мундшту́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папяро́снік м.

1. (рабочий, продавец папирос) папиро́сник;

2. мундшту́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вандзі́дла ’цуглі’ (Касп.). Паланізм: польск. wędzidło ’цуглі, мундштук’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вандзэ́лак 1. Гл. ванзэлак.

Вандзэ́лак 2 ’званочак у каня на шыі’ (КЭС). Магчыма, да польск. wędzidło ’цуглі, мундштук’ са зменай значэння пры запазычанні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мушту́к, мушты́к ’невялікая трубачка, у якую устаўляюцца папяросы, цыгарэты’, ’цыбук’, ’амбушур духавога інструмента’ (ТСБМ; стаўбц., З нар. сл.; карэліц., Жыв. сл.; навагр., Нар. словатв.). З польск. musztuk, munsztuk ’тс’, якія з ням. Mundstück ’тс’. Націск паводле рус. мундштук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

янта́рный буршты́навы, янта́рны;

янта́рный мундшту́к буршты́навы (янта́рны) мушту́к;

янта́рный ко́мната буршты́навы (янта́рны) пако́й;

янта́рный мёд буршты́навы (янта́рны) мёд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)