мулі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мулі́т
Р. мулі́ту
Д. мулі́ту
В. мулі́т
Т. мулі́там
М. мулі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мулі́т, -ту м., мин. мулли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мулі́т

(ад англ. mull = назва вострава ў Шатландыі)

мінерал класа сілікатаў у выглядзе бясколерных або ружавата-белых крышталікаў; выкарыстоўваецца ў керамічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мулли́т мин. мулі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)