Мульты... 7/313

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мульты-

(лац. multum = многа)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на шматлікасць прадметаў або на шматразовасць дзеянняў, функцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мульты...

т. 11, с. 23

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

му́льты-спліт-сістэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́льты-спліт-сістэ́ма му́льты-спліт-сістэ́мы
Р. му́льты-спліт-сістэ́мы му́льты-спліт-сістэ́м
Д. му́льты-спліт-сістэ́ме му́льты-спліт-сістэ́мам
В. му́льты-спліт-сістэ́му му́льты-спліт-сістэ́мы
Т. му́льты-спліт-сістэ́май
му́льты-спліт-сістэ́маю
му́льты-спліт-сістэ́мамі
М. му́льты-спліт-сістэ́ме му́льты-спліт-сістэ́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мульты...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на шматлікасць прадметаў або шматразовасць якіх‑н. дзеянняў, функцый (звычайна аднародных), напрыклад: мультывібратар, мультыміліянер, мультыплікацыя.

[Ад лац. multum — многа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мультыфункцыяна́льнасць

(ад мульты- + лац. functio = дзейнасць)

выкананне органамі некалькіх функцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мультылатэра́льны

(ад мульты- + лац. lateralis = бакавы)

міжнародны рознабаковы дагавор, заключаны больш як дзвюма дзяржавамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мультыпраграмі́раванне

(ад мульты- + праграміраванне)

спосаб выкарыстання электронна-вылічальнай машыны для адначасовага выканання некалькіх праграм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мультыцыкло́н

(ад мульты- + цыклон)

паветра- або газаачышчальны апарат, які складаецца з некалькіх невялікіх аднатыпных апаратаў (цыклонаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мультывібра́тар

(ад мульты- + вібратар)

генератар імпульсаў электрычных ваганняў, працягласць якіх звычайна роўная інтэрвалу паміж імі; выкарыстоўваецца ў аўтаматыцы, тэлебачанні, вылічальнай тэхніцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)