Verbum

анлайнавы слоўнік

му́льда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́льда ж., геол., тех. му́льда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́льда геол., техн. му́льда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́льда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец.

1. Форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы ці карытападобнага прагібу.

2. Металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ.

[Ням. Mulde — карыта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мульда

т. 11, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

му́льда

(ням. mulde = карыта)

1) металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ;

2) форма, у якую заліваюць метал, каб атрымаць злітак;

3) форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

niecka

ж.

1. начоўкі;

2. геал. мульда, катлавіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trough

[trɔf]

1) кары́та n., жо́лаб -а m.

2) но́чвы, начо́ўкі pl. only.

3) ры́на f., вадасьцёк -у m., вадасьцёкавая труба́

4) до́ўгая ўпа́дзіна, катлаві́на f.

5) упа́дзіна

the trough between two waves — упа́дзіна паміж дзьвюх хва́ляў

6) Geol. му́льда f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)