мукасе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукасе́й |
мукасе́і |
| Р. |
мукасе́я |
мукасе́яў |
| Д. |
мукасе́ю |
мукасе́ям |
| В. |
мукасе́я |
мукасе́яў |
| Т. |
мукасе́ем |
мукасе́ямі |
| М. |
мукасе́ю |
мукасе́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мукасе́й, ‑я, м.
Рабочы, заняты прасейваннем мукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мукосе́й мукасе́й, -се́я м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)