мука́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мука́
Р. мукі́
Д. муцэ́
В. муку́
Т. муко́й
муко́ю
М. муцэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́ка му́кі
Р. му́кі му́к
Д. му́цы му́кам
В. му́ку му́кі
Т. му́кай
му́каю		 му́камі
М. му́цы му́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́ка, -і, ДМ му́цы, мн. -і, мук, ж.

Фізічная або маральная пакута.

Душэўныя мукі.

Мукі адзіноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мука́, -і́, ДМ муцэ́, ж.

1. Прадукт размолу збожжа.

Жытняя м.

Кукурузная м.

Кармі мукою, дык пойдзе рукою (прыказка). Перамелецца — м. будзе (прыказка).

2. Размолатыя або расцёртыя ў парашок якія-н. жывёльныя ці мінеральныя рэчывы.

Рыбная м.

|| прым. мучны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мука́ ж., в разн. знач. мука́;

пытлява́ная м. — пеклева́нная мука́;

мармуро́вая м. — мра́морная мука́;

◊ сце́рці на муку́ — стере́ть в порошо́к;

пераме́лецца — м. бу́дзе — посл. переме́лется — мука́ бу́дет;

кармі́ муко́ю, дык по́йдзе руко́ю — посл. не гони́ кнуто́м, а гони́ овсо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мука́ мука́, -кі́ ж., мн. нет;

пеклева́нная мука́ пытлява́ная мука́, пытлёўка, пытлява́нка;

ржана́я мука́ аржана́я (жы́тняя) мука́;

пшени́чная мука́ пшані́чная мука́;

крупи́тчатая мука́ крупча́тка;

карто́фельная мука́ крухма́л;

мра́морная мука́ мармуро́вая мука́;

◊

переме́лется — мука́ бу́дет посл. пераме́лецца — мука́ бу́дзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́ка му́ка, -кі ж.; (страдание) паку́та, -ты ж.;

◊

хожде́ние по му́кам блука́нне па паку́тах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́ка, ‑і, ДМ му́цы, ж.

1. Фізічная або маральная пакута. Душэўныя мукі. Мукі няпэўнасці. Мукі тугі. // у знач. вык. Аб чым‑н. вельмі цяжкім, пакутлівым. Не жыццё было, а мука, Мы старэлі ў дваццаць год. Грахоўскі.

2. Фізічны здзек, катаванне. Маці ў лагеры смерці разам з намі была, Мук усіх перанесці Там яна не змагла... Смагаровіч. Чым здраднікам быць — лепш у муках памерці. Панчанка.

мука́, ‑і́, ДМ муцэ́, ж.

Прадукт размолу збожжа. Жытняя мука. Пытляваная мука. Кукурузная мука. // Размолатыя або расцёртыя ў парашок якія‑н. жывёльныя ці мінеральныя рэчывы. Фасфарытная мука. Рыбная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мука

т. 11, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мука́ ж кул Mehl n -s, -e;

жы́тняя мука́ Róggenmehl n;

пшані́чная мука́ Wéizenmehl n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)