мужней

Том: 18, старонка: 212.

img/18/18-212_1074_Мужней.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

му́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
му́жна мужне́й наймужне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мужне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мужне́ю мужне́ем
2-я ас. мужне́еш мужне́еце
3-я ас. мужне́е мужне́юць
Прошлы час
м. мужне́ў мужне́лі
ж. мужне́ла
н. мужне́ла
Загадны лад
2-я ас. мужне́й мужне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мужне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)