му́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
му́жна мужне́й наймужне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́жна нареч. му́жественно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́жна прысл гл мужны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

му́жественно нареч. му́жна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bravely

[ˈbreɪvli]

adv.

му́жна, адва́жна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mężnie

мужна; адважна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odważnie

адважна, смела, мужна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stoic [ˈstəʊɪk] n. fml сто́ік; чалаве́к, які́ мужна перано́сіць усе́ няго́ды і абыя́кавы да ра́дасцяў жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

walecznie

мужна, адважна, храбра, доблесна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дружы́ннік, ‑а, м.

Член дружыны. Дружыннікі мужна абаранялі Прэсню. «Беларусь». Камсамольцы-дружыннікі адабралі зброю, скруцілі забіяку і перадалі ў міліцыю. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)