муа́р, -у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

|| прым. муа́равы, -ая, -ае.

Муаравая стужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муа́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. муа́р
Р. муа́ру
Д. муа́ру
В. муа́р
Т. муа́рам
М. муа́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

муа́р, -ру м., текст. муа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муа́р муа́р, род. муа́ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муа́р, ‑у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

[Фр. moire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муа́р

(рус. муар, ад фр. moire)

шаўковая тканіна, якая пераліваецца рознымі адценнямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Муа́р ’шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі’ (ТСБМ). Праз рус. мову з франц. moire ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mora

ж. муар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рыпс м тэкст Rips m -es, -e;

рыпс-муа́р Scháttenrips m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

муарава́ць

(фр. moirer)

надаваць тканіне, паперы або малюнку пералівісты характар; падрабляць пад муар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)