мсці́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мсці́вец мсці́ўцы
Р. мсці́ўца мсці́ўцаў
Д. мсці́ўцу мсці́ўцам
В. мсці́ўца мсці́ўцаў
Т. мсці́ўцам мсці́ўцамі
М. мсці́ўцу мсці́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мсці́вец (род. мсці́ўца) м. мсти́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мсці́вец, мсціўца, м.

Той, хто помсціць. З дзотаў, траншэй і акопаў народныя мсціўцы стойка абаранялі вёску. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мсці́вец м. Rächer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мсцівец, помснік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

«Народны мсцівец» [газ., Слуцкі падп. РК КП(б)Б] 8/16; 9/62

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Народны мсцівец» [газ., Акцябрскі падп. РК КП(б)Б] 1/225; 8/17; 9/62

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мсти́тель мсці́вец, род. мсці́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

avenger [əˈvendʒə] n. мсці́вец; мсці́віца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mściciel

м. мсцівец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)