мотадро́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мотадро́м мотадро́мы
Р. мотадро́ма мотадро́маў
Д. мотадро́му мотадро́мам
В. мотадро́м мотадро́мы
Т. мотадро́мам мотадро́мамі
М. мотадро́ме мотадро́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мотадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, пляцоўка са спецыяльнымі прыстасаваннямі для спаборніцтваў па матацыклетным спорце і выпрабаванняў матацыклаў.

|| прым. мотадро́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотадро́м м., спорт. мотодро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мотадро́м, ‑а, м.

Месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотадро́м

(ад мота + -дром)

месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мотодро́м спорт. мотадро́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтамотадро́м

(ад аўта- + мотадром)

спецыяльна абсталяваная тэрыторыя для спаборніцтваў і выпрабавання аўтамабіляў і матацыклаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)