мотадро́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мотадро́м |
мотадро́мы |
| Р. |
мотадро́ма |
мотадро́маў |
| Д. |
мотадро́му |
мотадро́мам |
| В. |
мотадро́м |
мотадро́мы |
| Т. |
мотадро́мам |
мотадро́мамі |
| М. |
мотадро́ме |
мотадро́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мотадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.
Месца, пляцоўка са спецыяльнымі прыстасаваннямі для спаборніцтваў па матацыклетным спорце і выпрабаванняў матацыклаў.
|| прым. мотадро́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мотадро́м м., спорт. мотодро́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мотадро́м, ‑а, м.
Месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мотадро́м
(ад мота + -дром)
месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мотодро́м спорт. мотадро́м, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўтамотадро́м
(ад аўта- + мотадром)
спецыяльна абсталяваная тэрыторыя для спаборніцтваў і выпрабавання аўтамабіляў і матацыклаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)