Verbum

анлайнавы слоўнік

мотабо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мотабо́т м. мотобо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мотабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Невялікае маторнае судна; маторны бот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотабо́т

(ад мота- + бот)

невялікае маторнае судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мотобо́т мотабо́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мота...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) маторны², напр.: мотабот, мотанарты, мотасані, мотаадсек;

2) матарызаваны, напр.: мотадывізія, мотамеханізаваны, мотапяхота, мотастралковы;

3) матацыклетны, напр.: мотагонкі, мотагоншчык, мотаралі, мотатурызм, мотаспорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)