мо́ргнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мо́ргну |
мо́ргнем |
| 2-я ас. |
мо́ргнеш |
мо́ргнеце |
| 3-я ас. |
мо́ргне |
мо́ргнуць |
| Прошлы час |
| м. |
мо́ргнуў |
мо́ргнулі |
| ж. |
мо́ргнула |
| н. |
мо́ргнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мо́ргні |
мо́ргніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
мо́ргнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мигну́ть сов., однокр.
1. мігну́ць, маргну́ць, мо́ргнуць;
2. (о звёздах, пламени) мігну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
моргну́ть сов., однокр. маргну́ць, мо́ргнуць, міргну́ць;
◊
гла́зом не моргну́ть во́кам не міргну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)