морг², -а, мн. маргі́, марго́ў, м.

Старабеларуская адзінка вымярэння плошчы, роўная 0,71 га.

|| прым. мо́ргавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

морг¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльнае памяшканне для захавання трупаў, іх анатаміравання і выдачы для пахавання.

|| прым. мо́ргаўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́рг

‘трупярня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рг мо́ргі
Р. мо́рга мо́ргаў
Д. мо́ргу мо́ргам
В. мо́рг мо́ргі
Т. мо́ргам мо́ргамі
М. мо́ргу мо́ргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́рг

‘мера зямлі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рг маргі́
Р. мо́рга марго́ў
Д. мо́ргу марга́м
В. мо́рг маргі́
Т. мо́ргам марга́мі
М. мо́ргу марга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́рг

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

морг I м. морг, поко́йницкая ж.; мертве́цкая ж.

морг II м. (земельная мера) морг

морг III межд., разг. морг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морг​III межд., разг. морг, мірг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морг​II (земельная мера) морг, род. мо́рга м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морг​I м. морг, род. мо́рга м., трупя́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морг ​1, ‑а, м.

Трупярня. Стары інвалід быў забіты насмерць, і яго адразу адвезлі ў морг. Лынькоў.

[Фр. morgue.]

морг ​2, ‑а, м.

Старая зямельная мера (0,71 гектара). Тым часам з дому для падмогі, Саху забраўшы і нарогі, Антось прыехаў і на грэчку Узняў маргоў са два папару. Колас.

[Польск. morg.]

морг ​3, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца для абазначэння адзінкавага кароткага маргання (ад дзеясл. маргнуць і маргаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)