мо́лем

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
мо́лем - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́лем нареч., спец. шарашо́м, мо́лем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́лем нареч. мо́лем, мо́лью;

сплаўля́ць лес м. — сплавля́ть лес мо́лем (мо́лью)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарашо́м нареч., спец. (о сплаве) мо́лем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́ль

‘грам-малекула’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ль мо́лі
Р. мо́ля мо́ляў
Д. мо́лю мо́лям
В. мо́ль мо́лі
Т. мо́лем мо́лямі
М. мо́лі мо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́ль

‘лес, які сплаўляецца па рацэ, не звязаны ў плыт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мо́ль
Р. мо́ля
Д. мо́лю
В. мо́ль
Т. мо́лем
М. мо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

моль​III м. и ж.

1. (мелочь — о рыбе) маля́ўка, -кі ж.;

2. (россыпь) ро́ссып, -пу м.; (сплавной лес) шаро́ш, род. шарашу́ м.; моль, род. мо́лю м.;

сплавля́ть мо́лем сплаўля́ць шарашо́м (мо́лем); см. мо́лем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моль ​1, ‑і, ж.

1. Вельмі малы матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, збожжа і інш. Чалавек сеў насупраць. Шапкі не зняў. Расшпіліў паліто з добрага драпу, але моцна пабітае моллю — недзе доўга ляжала. Шамякін.

2. перан. Аб чым‑н. вельмі малым.

моль ​2, ‑я, м.

Спец.

1. Лес, які сплаўляецца па рацэ ўрассыпную, асобнымі бярвеннямі, не звязанымі ў плыт.

2. у знач. прысл. мо́лем. Урассыпную. Сплаўляць лес молем.

моль ​3, ‑я, м.

Спец. Колькасць грамаў хімічнага рэчыва, роўная малекулярнай масе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мальём ’шарашом, молем’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), рус. маль, ма́лем ’тс’. Параўн. мальё ’расколатыя плахі (дубовыя) для дробных работ’. Утворана ад маль (< прасл. malь < malъ). Да малы́ (гл.). Параўн. таксама моль 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)