Verbum

анлайнавы слоўнік

мо́дуль, -я, мн. -і, -яў, м.

Састаўная частка, якую можна аддзяліць ці мысленна выдзеліць з агульнага.

|| прым. мо́дульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́дуль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́дуль м., спец. мо́дуль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́дуль мат., физ. мо́дуль, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́дуль, ‑я, м.

1. У тэхніцы — назва некаторых каэфіцыентаў. Модуль пругкасці.

2. У матэматыцы — лік, на які трэба памножыць лагарыфм адной сістэмы, каб атрымаць лагарыфм другой сістэмы.

3. У будаўнічай справе і архітэктуры — умоўная адзінка даўжыні, якая ўжываецца для каардынацыі памераў будоў, збудаванняў і іх частак.

[Фр. module, ад лац. modulus — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Модуль (матэм.) 1/234

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Модуль (у архітэктуры і будаўніцтве) 4/272; 7/287

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

модуль,

у архітэктуры.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

модуль,

у матэматыцы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

модуль,

у тэхніцы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)