мля́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мля́васць
Р. мля́васці
Д. мля́васці
В. мля́васць
Т. мля́васцю
М. мля́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мля́васць ж. вя́лость, рассла́бленность; то́мность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мля́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан млявага. Адзінотай і пустэчай Усюды веяла з палёў, Нейкай млявасцю старэчай Аддавала ад лугоў. Колас. Хочацца адсунуцца далей ад агню і не стае сіл, бо па ўсім целе разліваецца млявасць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мля́васць ж. Lässigkeit f -, Trägheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мля́вы, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі; вялы.

Млявыя рухі.

2. Які выклікае такі стан.

М. пах чаромхі.

|| наз. мля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́мность мля́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anaemia [əˈni:miə] n. BrE

1. med. анемі́я, малакро́ўе

2. мля́васць, сла́басць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мле́йкі ’які выклікае млявасць’ (беласт., Сл. ПЗБ). З ⁺мдлейкі. Параўн. польск. mdleja ’хваравіты, кволы чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ospałość

ж. вяласць; млявасць; соннасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fláuheit

f - сла́басць, вя́ласць, мля́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)