млынавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. млынавы́ млынава́я млынаво́е млынавы́я
Р. млынаво́га млынаво́й
млынаво́е		 млынаво́га млынавы́х
Д. млынаво́му млынаво́й млынаво́му млынавы́м
В. млынавы́ (неадуш.) млынаву́ю млынаво́е млынавы́я (неадуш.)
Т. млынавы́м млынаво́й
млынаво́ю		 млынавы́м млынавы́мі
М. млынавы́м млынаво́й млынавы́м млынавы́х

Іншыя варыянты: млы́навы.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

млы́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. млы́навы млы́навая млы́навае млы́навыя
Р. млы́навага млы́навай
млы́навае		 млы́навага млы́навых
Д. млы́наваму млы́навай млы́наваму млы́навым
В. млы́навы (неадуш.)
млы́навага (адуш.)		 млы́навую млы́навае млы́навыя (неадуш.)
млы́навых (адуш.)
Т. млы́навым млы́навай
млы́наваю		 млы́навым млы́навымі
М. млы́навым млы́навай млы́навым млы́навых

Іншыя варыянты: млынавы́.

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

млынавы́ ме́льничный;

~вы́я жо́рны — ме́льничные жернова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

млынавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да млына. Млынавыя жорны. Млынавое кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

млынавы́ Mühl(en)-;

млынавы́я жо́рны Mühlstein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

млын, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Прадпрыемства, будынак з устаноўленымі ў ім прыстасаваннямі для размолу зерня.

Вадзяны м.

Паравы м.

2. Машына для здрабнення розных матэрыялаў, якая выкарыстоўваецца ў горнай, хімічнай і іншых галінах прамысловасці.

◊

Ліць ваду на млын каго, чый (неадабр.) — ускосным чынам дапамагаць сваімі выказваннямі, справамі процілегламу боку.

|| прым. млынавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаро́н, -рна́, мн. -ро́ны, -аў, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку.

Верхні, ніжні ж.

|| прым. жаро́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

młynarski

млынавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ме́льничный млынавы́;

ме́льничные жернова́ млынавы́я жо́рны (камяні́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаро́н, ‑рна, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку. Верхні жарон. Ніжні жарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)