Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мизерный
Том: 18, старонка: 38.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
мізэ́рны
1. мизе́рный, ничто́жный, ску́дный; плаче́вный;
2. исхуда́лый; то́щий;
м. твар — исхуда́лое лицо́;
3. невзра́чный, некази́стый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мелкотра́вчатый
1. (о ткани) уст. дробнамярэ́жысты; дробнаквяці́сты;
2. перен. дро́бны, дро́бненькі; (незначительный) нязна́чны; (плохонький) дрэ́нненькі; (ничтожный) нікчэ́мны; (мизерный) мізэ́рны, убо́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мізэрны ’вельмі малы’, ’худы, схуднелы’, ’бедны’, ’нікчэмны’, ’благі (аб раллі)’ (ТСБМ, Нас., Касп., Растарг.; КЭС, лаг.; гродз., Сл. ПЗБ), мізэра ’худы, бедны’ (Шат.), мізэрыя ’бедната’ (Растарг.), мізэрня́к ’бедны селянін’ (Нас.), мізе́рны ’мізэрны’ (ТС), мызыро́та, мызыр́отьте ’драбната, драбяза’ (Клім.), ст.-бел. мизерный, мисерный ’бедны’ (пач. XVI ст.), мизерия ’беднасць’ (XVII ст.) запазычаны са ст.-польск. mizerny, mizerja, mizerota ’тс’, якія з лац. miseria ’гора, няшчасце, бяда’, ’цяжкасці’, miser ’абяздолены, гаротны’, ’варты жалю, убогі, дрэнны’ (Піўтарак, Бел. лекс., 134; Булыка, Лекс. запазыч., 76; Кюнэ, Poln., 77). Сюды ж мізарне́ць, мізэрыць, мізэ́рнець ’худнець, чэзнуць, рабіцца меншым’, ’станавіцца нікчэмным’ (ТСБМ), ’бяднець’, ’даводзіць да галечы’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
убо́гі
1. убо́гий, ни́щий; бе́дный;
2. (очень малый) убо́гий, ни́щенский, мизе́рный; ску́дный, бе́дный;
~гія сро́дкі — убо́гие (ни́щенские, мизе́рные) сре́дства;
3. (достойный жалости) убо́гий, жа́лкий;
у. вы́гляд — убо́гий (жа́лкий) вид;
4. (малосодержательный) убо́гий, ничто́жный;
у. спекта́кль — убо́гий (ничто́жный) спекта́кль;
5. в знач. сущ. убо́гий, ни́щий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)