ме́шканье разг. мару́джанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мешканье

Том: 18, старонка: 27.

img/18/18-027_0107_Мешканье.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

мару́джанне ср., разг. ме́шканье; волы́нка ж.; копа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мяшка́ць ’жыць’, мяшканец ’жыхар’, мяшка́не ’часовы прытулак’, ’месца пражывання’ (Нас.), ’хата, жыллё’ (брасл., Сл. ПЗБ), ст.-бел. мешкати, мешканецъ, мешкане, мешканье ’тс’ (XIV, XVI стст.) запазычаны са ст.-польск. mieszkać, mieszkaniec, mieszkanie ’тс’ (Жураўскі, 10 (1), 1961, 40; Булыка, Запазыч., 202).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

таш Ст.-бел. Сяло, сяліба (1596 «Лексіс» Л. Зізанія. Хрэст. па гіст. бел. м., 1961, 256). Тое ж намет, кучка, ме́шканье.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)