мешкаві́на, -ы, ж.

Тканіна, з якой шыюць мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мешкаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мешкаві́на
Р. мешкаві́ны
Д. мешкаві́не
В. мешкаві́ну
Т. мешкаві́най
мешкаві́наю
М. мешкаві́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мешкаві́на ж. мешкови́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мешкаві́на, ‑ы, ж.

Грубая моцная тканіна, з якой шыюць мяшкі і якая служыць для ўпакоўкі. Адамава начынне было захавана ў чахол, зроблены са старой мешкавіны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мешкаві́на ж Sáckléinen n -s, Sáckleinwand f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мешкаві́на ’грубая моцная тканіна для мяшкоў ці для ўпакоўкі’ (ТСБМ, мсцісл., Жыв. сл.). З рус. мешкови́на ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

burlap [ˈbɜ:læp] n. мешкаві́на; джу́тавая та́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мешкови́на ж. радно́, -на́ ср., мешкаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rúpfenleinwand

f - мешкаві́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burlap

[ˈbɜ:rlæp]

n.

груба́я ткані́на; мешкаві́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)