мешкава́ты, -ая, -ае.

1. Надта шырокі, падобны на мяшок (пра адзенне).

М. касцюм.

2. перан. Нязграбны, няспрытны, няўклюдны.

М. хлопец.

|| наз. мешкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мешкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мешкава́ты мешкава́тая мешкава́тае мешкава́тыя
Р. мешкава́тага мешкава́тай
мешкава́тае		 мешкава́тага мешкава́тых
Д. мешкава́таму мешкава́тай мешкава́таму мешкава́тым
В. мешкава́ты (неадуш.)
мешкава́тага (адуш.)		 мешкава́тую мешкава́тае мешкава́тыя (неадуш.)
мешкава́тых (адуш.)
Т. мешкава́тым мешкава́тай
мешкава́таю		 мешкава́тым мешкава́тымі
М. мешкава́тым мешкава́тай мешкава́тым мешкава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мешкава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі шырокі, падобны на мяшок (пераважна пра адзенне). [Дзянісаў] быў у парусінавым светлым касцюме, які выглядаў на ім крыху мешкаватым. Гамолка.

2. перан. Нязграбны, няспрытны; няўклюдны. Камандзірам таго аддзялення .. назначылі мешкаватага тугадума Тодарава. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мешкава́ты

1. разм. (пра вопратку) sáckartig, únförmig; zu weit;

2. (пра чалавека) plump, únbeholfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sáckartig

a мешкава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

baggy [ˈbægi]adj. мешкава́ты, адві́слы (пра адзежу);

baggy cheeks дру́злыя шчо́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

baggy

[ˈbægi]

adj.

1) мешкава́ты, абві́слы

2) напы́шлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бахмачы́ ’бахілы, скураныя лапці’ (Нас., Гарэц.). Відавочна, вытворнае ад бахма́ты (гл.). Параўн. значэнне гэтага апошняга ва ўкр. мове: ’мешкаваты (аб адзенні)’. Параўн. яшчэ рус. бахме́т ’касматы, махнаты і г. д.’, ’непаваротлівы’. Першапачаткова бахмачы́ — ’дрэнны, мешкаваты абутак’. Аб магчымасці j‑форм ад бахма́т‑ гл. Трубачоў, Происх., 57–58, (дзе прыводзяцца тапанімічныя назвы тыпу Бахмач).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мярлі́н, мярлюй ’мешкаваты, непаваротлівы чалавек’ (Касп.). Утворана ад (па‑)мёрлы < ст.‑рус. мьрлъ < пргсл. тьгеії. Суфікс ‑ін‑ > магчыма, балтыйскага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляпе́за ’нязграбны, непаваротлівы чалавек’ (даўг., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. lapė́ža ’някемлівы, павольны, мешкаваты чалавек’, lepeĩzeris ’павольны, вялы; разваліна, руіна-чалавек’. Грынавяцкене (там жа, 2, 720) прыводзіць літ. адпаведнік, семантычна тоесны, але які фармальна адрозніваецца (lepérza).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)