Verbum

анлайнавы слоўнік

ме́шанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Кармавая сумесь для жывёлы, птушак.

2. Змешаны пасеў кармавых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шанка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́шанка ж., с.-х. ме́шанка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́шанка с.-х. ме́шанка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́шанка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Кармавая сумесь для жывёлы, птушак, рыбы. Гаспадыня выйшла на двор і выліла ў карыта вядро мешанкі і адчыніла ў хляве вароты. М. Стральцоў.

2. Змешаны пасеў кармавых раслін. Віка-аўсяная мешанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шанка ж разм gemíschtes Fútter (für Haustiere)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мяша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тое, што і мешанка (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шань, ‑і, ж.

Разм.

1. Мешанка.

2. Метыс, мяшанец.

3. Тое, што і мешаніна (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяша́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Тое, што і мешанка (у 1 знач.).

2. Жан. да мяшанец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шань¹, -і, ж.

1. Сумесь.

М. пяску і гліны.

2. Жывёла або расліна, якія атрыманы ў выніку скрыжавання дзвюх розных парод, двух гатункаў; мяшанец (разм.).

М. кабылы і асла.

3. Тое, што і мешанка.

Вядро мешані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)