ме́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ме́чуся ме́цімся
2-я ас. ме́цішся ме́ціцеся
3-я ас. ме́ціцца ме́цяцца
Прошлы час
м. ме́ціўся ме́ціліся
ж. ме́цілася
н. ме́цілася
Загадны лад
2-я ас. ме́цься ме́цьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ме́цячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́ціцца I несов.

1. це́литься, ме́титься;

2. намерева́ться

ме́ціцца II несов., страд. помеча́ться, ме́титься; см. ме́ціць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́ціцца ​1, мечуся, мецішся, меціцца; незак.

1. у каго-што і без дап. Цэліцца. Меціцца ў цэль.

2. Мець намер, намервацца зрабіць што‑н. Сядзібу нашу прыгледзеў сусед недалёкі, на ёй паставіць меціўся хату для зяця. Барадулін.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Намячацца. Брыгада не дайшла яшчэ да месца, дзе меціцца перашыўка палатна, як дождж лінуў нібы з вядра. Навуменка.

ме́ціцца ​2, меціцца; незак.

Зал. да меціць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́ціцца разм

1. (цэліцца) zíelen vi (у што-н у каго-н auf A);

ме́ціцца з ружжа́ das Gewéhr ánlegen;

2. (мець намер) гл мерыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́титься​I страд. ме́ціцца, зна́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемеча́ться страд. перамяча́цца, ме́ціцца, зна́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́титься​II (целиться) цэ́ліцца, ме́ціцца, ме́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑меціцца; зак.

Разм. Стаць калматым, раскудлаціцца (пра валасы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лахма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑меціцца; незак.

Разм.

1. Станавіцца лахматым. Валасы лахмацяцца ад ветру.

2. Зал. да лахмаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мэдзіцца ’прымервацца да справы, меціцца яе зрабіць, доўга збірацца рабіць’ (дзярж., Нар. сл.; Калюга, КТС). У выніку кантамінацыі лексем мэта і мудзіць < мудик (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)