мехава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мехава́ты |
мехава́тая |
мехава́тае |
мехава́тыя |
| Р. |
мехава́тага |
мехава́тай
мехава́тае |
мехава́тага |
мехава́тых |
| Д. |
мехава́таму |
мехава́тай |
мехава́таму |
мехава́тым |
| В. |
мехава́ты (неадуш.)
мехава́тага (адуш.) |
мехава́тую |
мехава́тае |
мехава́тыя (неадуш.)
мехава́тых (адуш.) |
| Т. |
мехава́тым |
мехава́тай
мехава́таю |
мехава́тым |
мехава́тымі |
| М. |
мехава́тым |
мехава́тай |
мехава́тым |
мехава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мехава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі шырокі, падобны на мяшок. Мехаватае паліто.
2. перан. Нязграбны, непаваротлівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)