меты́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нашчадак ад шлюбу людзей розных рас¹.

|| ж. меты́ска, -і, ДМ -ты́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. меты́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меты́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. меты́с меты́сы
Р. меты́са меты́саў
Д. меты́су меты́сам
В. меты́са меты́саў
Т. меты́сам меты́самі
М. меты́се меты́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

меты́с м. мети́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меты́с, ‑а, м.

1. Жывёліна або расліна, атрыманая ў выніку метызацыі.

2. Патомак ад шлюбу людзей розных рас.

[Фр. métis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́с м

1. біял Míschling m -(e)s, -e;

2. антр Mestíze m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

меты́с

(фр. metis, ад п.-лац. mixticius = змешаны)

1) нашчадак ад шлюбу прадстаўнікоў розных рас (пераважна белых з індзейцамі); 2)уст. жывёліна, атрыманая ў выніку скрыжоўвання асобін розных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

меты́с

(фр. métis, ад лац. mixtus = змешаны)

нашчадак ад шлюбу прадстаўнікоў розных рас.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мети́с меты́с, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меты́ска, ‑і, ДМ ‑тысцы; Р мн. ‑тысак; ж.

Жан. да метыс (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяша́нец, ‑нца, м.

Разм. Жывёла або расліна, атрыманая ад скрыжавання двух розных парод, відаў; метыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)