меты́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. меты́зны меты́зная меты́знае меты́зныя
Р. меты́знага меты́знай
меты́знае		 меты́знага меты́зных
Д. меты́знаму меты́знай меты́знаму меты́зным
В. меты́зны (неадуш.)
меты́знага (адуш.)		 меты́зную меты́знае меты́зныя (неадуш.)
меты́зных (адуш.)
Т. меты́зным меты́знай
меты́знаю		 меты́зным меты́знымі
М. меты́зным меты́знай меты́зным меты́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меты́зны тех. мети́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меты́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метызаў; звязаны з вытворчасцю метызаў. Метызны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэчыцкі метызны завод

т. 14, с. 39

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рэчыцкі метызны завод 3/544; 9/280; 12/687

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мети́зный техн. меты́зны (вы́рабы з мета́лу);

мети́зная промы́шленность меты́зная прамысло́васць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)