метрано́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. метрано́м метрано́мы
Р. метрано́ма метрано́маў
Д. метрано́му метрано́мам
В. метрано́м метрано́мы
Т. метрано́мам метрано́мамі
М. метрано́ме метрано́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метрано́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор з маятнікам, які адзначае кароткія прамежкі часу, звычайна выкарыстоўваецца для вызначэння тэмпу ў музыцы.

|| прым. метрано́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метрано́м м., муз., физ. метроно́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метрано́м, ‑а, м.

Прылада з маятнікам, якая адзначае кароткія прамежкі часу (выкарыстоўваецца звычайна для вызначэння дакладнага тэмпу выканання музычных твораў або фізічных практыкаванняў).

[Ад грэч. metron — мера і nomos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрано́м м. тс. муз. Metronóm n -s, -e; Táktmesser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

метрано́м

(ад гр. metron = мера + ном​2)

прылада з маятнікам, якая гукавымі сігналамі адзначае кароткія прамежкі часу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метроно́м муз., физ. метрано́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

taktomierz

м. муз. метраном

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Táktmesser

m -s, - муз. метрано́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Metronóm

n -s, -e муз. метрано́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)