метафра́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
метафра́за |
метафра́зы |
| Р. |
метафра́зы |
метафра́з |
| Д. |
метафра́зе |
метафра́зам |
| В. |
метафра́зу |
метафра́зы |
| Т. |
метафра́зай метафра́заю |
метафра́замі |
| М. |
метафра́зе |
метафра́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
метафра́за метафра́за, -зы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
метафра́за ж. Metaphráse f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
метафра́за
(ад мета- + фраза)
даслоўная перадача зместу або падрадковы пераклад вершаванага твора, падрадкоўнік для мастацкага перакладу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Metaphráse
f -, -n літ.
1) метафра́за, дасло́ўны перакла́д
2) метафра́за, празаі́чны перакла́д ве́рша
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)