метафо́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. метафо́с
Р. метафо́су
Д. метафо́су
В. метафо́с
Т. метафо́сам
М. метафо́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метафо́с, -су м., хим. метафо́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метафо́с хим. метафо́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метафо́с, ‑у, м.

Спец. Фосфараарганічны прэпарат, які прымяняецца для барацьбы са шкоднымі насякомымі ў сельскай гаспадарцы.

[Грэч. metaphrasis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метафо́с

[ад мета- + фос(фар)]

фосфарарганічны прэпарат, які прымяняецца для барацьбы са шкоднымі насякомымі ў сельскай гаспадарцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)